Met mijn laarzen aan stap ik over het akkerland. Het is nog een hele kunst om niet in de modder vast te blijven zitten op het kavelpad. Daarom kies ik er voor om over de geploegde ruggen te lopen. Daardoor moet ik mijn tempo vertragen om te voorkomen dat ik een stap zet waar mijn enkels niet blij van worden. Vertraagd loop ik daar, door weer en wind, over onze kale boeren akker. Het land rust, het is kaal en donker, wat doe ik hier? Vraag ik me af.
De winter vond ik altijd maar koud en guur
Al een aantal winters lang zoek ik inmiddels bewust het kale land op. Wel met laarzen aan en een dikke jas, maar iedere winter weer kies ik er voor. Ik hield nooit van de winter. Het enige wat ik wou was uitzien naar de lente, want ik hou zo intens van alles wat ontkiemt en naar buiten komt. Inmiddels zoek ik de winter met lijf en leden op. Ik ga zelfs sinds twee jaar het koude water in op de ochtend. Ik vond de winter altijd maar koud en guur en eerlijk gezegd ook een soort van nutteloos. Wat is het dat dat is verandert?
Goede grond
De winter heeft me de afgelopen jaren leren rusten. Leren stil liggen, leren stil staan, leren wachten. Mijn man is akkerbouwer en koos er een aantal jaar geleden voor om het land een jaar rust te geven, stil te leggen. Een sabbatsjaar van rust voor het land. Wat is het nut eigenlijk hiervan? Goede grond ontstaat als de bodemstructuur goed is. Een goede bodemstructuur is nodig om het zaad in het volgende seizoen te laten ontkiemen, het gewas goed te laten groeien zodat het tot goede vrucht kan komen. Zonder goede grond, geen goede vrucht is de wetmatigheid.
Het rusten van de winter is cruciaal voor groei en vrucht in de seizoenen die volgen.
Leren rusten en vertragen
Wij mensen lijken altijd in bloei te willen staan, te willen werken en in beweging zijn. Ik ken die neiging maar al te goed. Het vraagt van mij iedere dag opnieuw kiezen voor een start van de dag waar ik rust in ervaar. Voor mij is dat in de ochtend het water in gaan en daar de stilte zoeken. Overdag is het een wandeling maken over het kale akkerland. Juist van dat akkerland, leer ik rusten. De natuur vertelt me door dat kale land, hoe lang het seizoen van de winter duurt. Het vertelt me dat het nodig is om stil te staan, te zijn. Het leert me ook vertragen, langzamer gaan dan ik eigenlijk wil, stap voor stap gaan en kiezen waar ik mijn voetstappen zet. Wie hard werkt, mag veel rusten.
Wie vertraagt ziet beter waar hij heen heeft te gaan.
Hoe doe jij dat?
Ik ben benieuwd hoe jij het rusten, het bezinnen van de winter toe laat in je drukke (werk) leven. Ik ben benieuwd hoe jij akkertijd neemt. Hoe jij vertraagd. Waar kom jij tot die rust? Hoe kom jij in de vertraging? Hoe geef je dit vorm in je dag? Hoe geef je dit vorm in je week? Hoe geef je dit vorm in je gezin? Hoe geef je dit vorm in je werk, waar het appél van iets doen meestal behoorlijk sterk aanwezig is? Ik ben benieuwd en wens je deze winter veel akkertijd zodat je tot rust mag komen, en dat je vertraging je mag helpen in het maken van wijze keuzes!
Voel je de behoefte om dit seizoen verder te doorleven?
Weet je van harte welkom!
Is het tijd voor jou om persoonlijk stil te staan bij dit seizoen?
Weet je welkom voor een kosteloos en vrijblijvend intakegesprek.
Is het tijd voor jouw team of organisatie om bewust stil te staan bij dit seizoen?
Wij leveren maatwerk op dit gebied. Meer info
Wil jij jezelf actief trainen en in je lijf meer gaan voelen wat er is.
Meer info voor de training Buitengewoon energiek.
Zeven donderdagavonden van 19.00 – 21.00 uur. Start 9 februari 2023.
Verlang je er naar om te proeven aan stilstaan bij je lijf en te mediteren?
Meld je aan voor één van de gratis ‘Op adem komen’ sessies.
Heb jij het lef om het seizoen in het water te beleven door te trainen met kou, stilte en meditatie? Meld je dan aan voor ‘Op adem komen – Kou’
